مصرف شیشه بسیار محدود بود و در مطالعه بررسی سریع وضعیت سوءمصرف مواد در ایران که در سال ۱۳۸۳ انجام شد، هیچ موردی از مصرف پیدا نشد. البته می‌توان حدس زد که تعداد محدودی مصرف کننده وجود داشته‌است. همان مطالعه در سال ۱۳۸۶ تکرار شد واین بار سه و نیم درصد مصرف کننده شیشه گزارش شد اوج مصرف شیشه از سال ۱۳۸۷ و همزمان با تولید داخلی آن آغاز شد. از آن هنگام تاکنون قیمت شیشه به شدت کاهش یافته به همین نسبت میزان مصرف کنندگان به شدت افزایش یافته و تخمین متخصصان بر این است که از نظر تعداد مصرف کننده به دومین ماده شایع تبدیل شده‌است و تعداد مصرف کنندگان آن هر روزه افزایش می‌یابد. متیل آمفتامیین، که در بازار سیاه بنام «شیشه» معروف است، نام یکی از ماده روان گردان است. این ماده محرک اعصاب است. مت‌آمفتامین گاهی اوقات توسط پزشکان برای بیماری‌های خاص تجویز می‌شود که با تاثیر مستقیم بر مکانیسم‌های مغز شادی و هیجان در فرد ایجاد می‌کند. مت‌آمفتامین همچنین باعث اختلال شدید در خواب و یا بی‌خوابی شدید می‌شود. مصرف کننده دچار بی‌اشتهایی شدید شده و ساعت‌ها و حتی تا روزها اشتها به غذا ندارد. در عین حال این ماده باعث تشنگی می‌شود و مصرف کننده مجبور است مقدار زیادی آب بنوشد ترکیب اصلی این ماده از آمفتامین گرفته شده که یک ماده محرک و اعتیاد آور است و مغز و سیستم عصبی را به شدت تحریک می‌کند و از نظر شیمیایی اثر آن از آمفتامین بیشتر است. این ماده به شکل پودری سفیدرنگ، بدون بو و تلخ وجود دارد که به راحتی در نوشابه‌های الکلی و غیرالکلی حل می‌شود. مت‌آمفتامین با ورود به سیستم عصبی مرکزی باعث آزاد شدن ناگهانی واسطه شیمیایی دوپامین از مغز می‌شود که باعث تحریک سلولهای مغزی و افزایش حالت تهاجمی و افزایش حرکات جسمی می‌شود. در صورت ادامه مصرف بعد از مدت طولانی علایم بدخلقی و افسردگی و علایم اختلال حرکتی مثل پارکینسون در فرد ظاهر می‌شود.همچنین این ماده در همان ابتدای مصرف خسارات جبران ناپذیری را در مغز وارد می‌آورد که افت حافظه، پرخاشگری و تهاجم، رفتارهای جنون آمیز و آسیب‌های قلبی و مغزی از عوارض مصرف آن است. این ماده به صورت داخل بینی و خوراکی و داخل رگ و کشیدنی مصرف می‌شود با مصرف این ماده حالاتی مثل هیجان زدگی، بی تابی، سخن‌گفتن تند، کاهش خواب و اشتها و افزایش فعالیت‌های فیزیکی به وجود می‌آید.تصویر زیر نشان دهنده تاثیرات این ماده مخرب بر روی مغز میباشد پدیده وابستگی و سوء مصرف مواد مخدر در جهان امروز به عنوان یکی از 4 بحران اساسی بشر محسوب می گردد . این پدیده شوم باعث از هم پاشیدگی و طلاق بسیاری از خانواده ها ، به انحراف کشیده شدن شیوه زندگی جوانان و نوجوانان ، ایجاد و گسترش بیماریهای عفونی مانند هپاتیت ، سل و ایدز ، عوارض جسمی و روانی ، ضررهای اقتصادی عمده ، مشکلات عمیق اجتماعی ، طلاق ، جرم و جنایت و مرگ و میر گردیده است . امروزه بحث اعتیاد فقط به معنی مصرف تریاک ، هرویین و ... نیست بلکه متاسفانه در آزمایشگاههای زیر زمینی و با ترکیب مواد شیمیایی و غیر مجاز هر روزه مواد مخدر جدیدتری تولید گردیده و اقشار بیشتری از جامعه به ویژه جوانان و نوجوانان را در گرداب خود غرق می کند . شیشه یا کریستال چیست ؟ شیشه ماده مخدری از خانواده آمفتامین ها است که در آزمایشگاههای غیرقانونی و در زیرزمین منازل به راحتی ساخته می شود . آمفتامین ها به عنوان محرک سیستم دستگاه عصبی شناخته شده اند . قاچاقچیان و فروشندگان موادمخدر ادعا می کنند که شیشه ، حاوی مرفین نبوده و اعتیاد آورنیست ، اگرچه در ترکیب این ماده مرفین بکار نمی رود اما واقعیت این است که شیشه ماده محرک بسیار اعتیادآور و خطرناکی است . این نگرش که فقط مواد مرفین دار و یا موادی که از تریاک گرفته شده است اعتیادآور است و بقیه مواد که مرفین ندارند اعتیادآور نیستند کاملا غلط و گمراه کننده است . علل گرایش به شیشه : برخی تحقیقات به میزان مصرف بالا و مکرر شیشه در بین بعضی از گروههای پرخطر جامعه اشاره می کند . مردم به دلایل مختلفی شیشه مصرف میکنند . ورزشکاران حین مسابقه ، رانندگان برای بیداری طولانی مدت ، جوانترها به همان دلایلی که مشروبات الکلی یا سایر مواد را مصرف می کنند ، در پارتیها نیز شیشه را مصرف میکنند . بعضی جوانان هم مصرف شیشه را شیوه ای برای بهتر جا افتادن و مطرح شدن در میان گروه های همسن و سالان خود میدانند . جوانان خیابان گرد شیشه مصرف میکنند چون باعث میشود شب ها بیدار بمانند . برخی از دانشجویان که برای گرفتن نمرات بالا تحت فشار هستند ، مصرف دوزهای کمتری را شروع میکنند تا بتوانند ساعت های طولانی تری بیدار بمانند و درس بخوانند ولی به مرور زمان برای بیداری بیشتر به آن وابسته می شوند . همچنین برخی از جوانان و بخصوص دخترها به خاطر قابلیت سرکوب اشتها ، به مصرف آن رو می آورند تا رویای همه گیری لاغر شدن را تحقق بخشند . تمام این دلایل جای نگرانی دارد چون که مردم ممکن است بدون درک خطرات شیشه به مصرف آن روی بیاورند و بعد از مصرف تفننی و تفریحی آن ، برای همیشه به دام آن گرفتار شوند . نام های شیشه : این ماده مخدر به رنگ سفید و بی بو است و در بین مصرف کنندگان به نام های مختلفی معروف است که عبارتند از متآمفتامین ، مت ، کریستال ، گلاس ، آیس و یخ . علت نامگذاری این ماده به شیشه بخاطر آنست که پودر این ماده شبیه خرده شيشه است . وقتی که این ماده کریستالیزه می شود دانه های آن بصورت بلورين شفاف ميشود که به آن آيس (يخ) يا مت بلورين می گویند . آيس بشکل يک قطعه کريستال نسبتا بزرگ شفاف و براق هم ديده ميشود . متآمفتامين همچنين بشکل قرصهای کوچک به رنگ روشن يافت ميشود که به نام يابا که نامی تايلندی است خوانده ميشود. انواع اين ماده مخدر ( شیشه ) در آب و الکل براحتی حل ميشوند و مزه تلخ و تيزی دارند شيشه موجب هر دو نوع اعتياد جسمی و روانی ميشود . به مرور زمان فرد معتاد به شیشه معمولا چشم های قرمز ، چهره ای برافروخته و عرق آلود ، خشکی دهان ، سوزش و ترک لب ها ، دندانهای پوسیده و لثه های خراب ، افزایش سرعت تنفس ، تپش قلب ، سردردهاى طاقت فرسا ، حالت تهوع ، تعریق بیش از اندازه بدن ، سرگیجه ، بالارفتن فشارخون ، بالارفتن حرارت بدن ، بزرگ شدن مردمک چشم ، سیاهى رفتن چشم ، لرزش دست ها و انگشتان پیدا می کند . از دیگر عوارض شیشه می توان کوچک شدن بیضه ها به همراه درد شدید ، بروز جوشهای صورت ، تضعیف شدید قوای جنسی ، بیخوابی ، کاهش شدید اشتها و کاهش وزن ، پیری زودرس ، آسیبهای کبدی ، آسيب مغزی شبیه بيماری پارکينسون و آلزايمر ، ضعف سيستم ايمنی و عفونت قلب را نام برد . شخصی که شیشه مصرف مي کند معمولا از بهداشت پايينی برخوردار است و در برخی جاهای بدنش زخمهای پوستی ديده ميشود . از مهمترین عوارض طولانی مدت مصرف شیشه که معمولا بعد از گذشت کمتر از 6 ماه مصرف ، خود را نشان میدهد اختلال شدید در عملکرد دریچه پروستات است که معمولا ادارار و اسپرم با هم دفع میشوند . مصرف شیشه بر روی مغز و رفتار شخص نیز تاثیر می گذارد . در مدت کوتاهی به دلیل آشفتگی های ذهنی ، فراموشکاری ، مسئولیت ناپذیری ، پرخاشگری ، توهم و هذیان ، موقعیت اجتماعی و حتی روابط زناشویی فرد به خطرمی افتد . افزایش حرکت هاى فیزیکى ، نوعى حالت سرخوشى کاذب ، ناآرامى ، اضطراب و دلواپسى ، پرخاشگرى ، خشونت و رفتار خصمانه ، بیخوابى شدید ، پرچانگى ، تکرار حرف ها و کارهاى ساده ، تغییر ناگهانى در رفتار و گفتار و اختلال در درک نیز از تاثیرات روانی مصرف شیشه می باشد . مصرف کننده شيشه بمرور زمان دچار سايکوز ميشود و علائمی مشابه بیماران شدید روانی (اسکيزوفرنی) از او سرميزند ، بخصوص دچار توهمات شنوائی ، بينائی و پوستی ميشود ، توهمات شيشه به گونه ای است که بیان آن ها کار ساده ای نیست ، معتادین به شیشه پس از گذشت مدتی از مصرف آن ، شدیداً بدبین می شوند ، همه مردم را دشمن خود می دانند ، تصور می کنند در همه جا مشغول پاییدن او هستند ، فکر می کنند حتی در خانه اش او را کنترل می کنند ، به نزدیک ترین افراد خانواده خود شدیداً بدبین می شوند ، اگر متاهل باشد به همسر خود بدبین می شود حتی فکر می کند که فرزندانش متعلق به او نیستند ، وقتی با او صحبت می کنند هرگز حاضر نیست حرف و صحبت دیگران را بپذیرد و تایید کند ، فکر می کند همه اشتباه می کنند و فقط اوست که درست فکر می کند ، آنها رفتارهای خشونت آميز پيدا می کنند . مواردی از دعواهای شديد خانوادگی ، تصادفات رانندگی و جنايتهای لحظه ای از اين افراد گزارش شده است . استفاده از شیشه مى تواند نیاز و فعالیت جنسى فرد را به طور غیرعادى افزایش دهد . این مسئله ممکن است فرد را به قدرى بى توجه و از خود بی خود کند که فرد استفاده از وسایل حفاظتى پیشگیرى را فراموش کند و امکان ابتلا به انواع ویروس ها و دیگر بیمارى هاى مقاربتى را افزایش دهد . استعمال شیشه با استفاده از پایپ یا به شکل سیگارت موجب سوزاندن و بریدن لب ها مى شود که احتمال سرایت انواع ویروس ها از جمله هپاتیت C را افزایش مى دهد . استعمال کریستال تزریقى نیز در احتمال آلودگى به هپاتیت C و ایدز موثر است ، به خصوص اگر سوزن ، سرنگ و دیگر تجهیزات تزریقى مشترکاً استفاده شود . استفاده از مقدار بالاى کریستال یا شیشه مى تواند موجب آسیب مهلک در رگ هاى مغزى و در نهایت مرگ شود . شیشه و رانندگى : پس از مصرف شیشه ، رانندگى کردن بسیار خطرناک است ، رانندگانى که تحت نفوذ و تاثیر این ماده هستند بیشتر تمایل دارند که ریسک کرده و با سرعتهای بالا رانندگی کنند . وقتى تاثیر این مخدر به تدریج از بین مى رود فرد دچار خستگى و گرفتگى شدید مى شود که این مسئله احتمال خطر را در رانندگى زیادتر مى کند . درمان : متاسفانه تاکنون داروی ویژه ای برای درمان این بیماران ساخته نشده است . اما میتوان به کمک برخی از داروها علائم ترک را از جمله بی خوابی ، اضطراب ، تپش قلب و ... بر طرف نمود . در ضمن مصرف شیشه شخص را در وضعیتی قرار می دهد که تمایلی به درمان ندارد (هرگز خود را معتاد نمی داند) و شاید این عارضه بدترین عارضه تاثیر این مواد بر مغز باشد . در هر حال بهترین درمان برای این بیماران مداخلات روان شناختی است مصرف این ماده می‌تواند باعث کاهش اشتها برای روزها، افزایش تعداد تنفس، افزایش فعالیت فیزیکی، افزایش دمای بدن و تحریک پذیری و بی خوابی گیجی، لرزش و تشنج، اضطراب و بدبینی و خشونت را سبب شود. که تشنج و افزایش زیاد دمای بدن باعث مرگ افراد می‌گردد. همچنین با صدمه روی عروق باعث سکته مغزی و سکته قلبی می‌گردد. یکی از عوارض روانی آن ایجاد بیماری روانی شبیه اسکیزوفرنی است شامل توهمات بینایی و شنوایی و بدبینی و پرخاشگری است. احساس کرم زدگی توهمی هست که میان مصرف کنندگان آمفتامینها رواج دارد و علت آن اثر محرک شیشه روی مغز می‌باشد. توهم کرم زدگی و وجود کرمهائی که تمام بدن و صورت را می‌خورند تا آنجا شدید است که ممکن است باعث شود شخص در حالت توهم ناشی از شیشه به خودش آسیب شدیدی وارد کند که گاهی هم به بستری شدن فرد می‌انجامد. همراه بودن مصرف شیشه با عفونتهای پوستی و پوسیدگی شدید دندانها باعث شده‌است شایعه کرم زدگی بدن گسترش پیدا نماید. دهان کرم زده معتادان آمفتامین (Meth Mouth) یکی از شدیدترین عفونتهای دهانی و پوسیدگی دندان است. علت این عفونت خود ماده آمفتامین نیست بلکه اثرات جانبی آن مثل خشکی دهان، تنبلی و بی خیالی، مصرف زیاد مشروبات و نوشابه برای جبران کم آبی و حل کردن شیشه عوامل اصلی این عفونت دهانی و دندانی هستند. مصرف آمفتامین یا شیشه با خلوص پائین که مخلوط با مواد دیگری از جمله شکر یا جوش شیرین است عوارض شدیدتری نسبت به آمفتامین خالص دارد. پارگی رگها، گرفتگی عضلانی و عفونت پوستی و یا داخلی از این عوارض می‌باشد. ضمنا موارد مرگ در اثر مصرف بیش از حد یا اُوِر دوز در این نوع مواد بیشتر از مواد خالص است چرا که ممکن است بدون اطلاع فرد، ماده مخدری که از فروشنده ناشناسی تهیه شده دارای درصد یا دوز بالاتری نسبت به ماده معمول داشته باشد.تصویر زیر فردی را نشان میدهد که در طول 3 سال و پنج ماه مصرف شیشه و تخریب ناشی از آن بدین صورت آسیب دیده است علائم مصرف احساس سرزندگی و سرحالی - افزایش ضربان قلب افزایش توانایی جنسی - افزایش هوشیاری افزایش اشتها - کاهش خواب و آرامش پرحرفی - تولید افکار بدبینانه بیقراری - خلق تحریک پذیر شیشه باعث افزایش شدید میل جنسی در خانم ها می شود - افزایش فعالیت بدنی عوارض ترک پرخاشگری - کاهش توانایی جنسی عدم کنترل روانی - انواع اختلالات پارانویی بدبینی ایجاد وابستگی روانی شدید - احساس گم گشتگی چیزی گم کردن مرگ مغزی - اختلال اسکیزوفرنی ازنوع آشفته خلق تحریک پذیر - عصبی بودن وبهانه جویی احساس گم گشتگی چیزی گم کردن - احساس بی حوصلگی احساس کسلی و سستی يكي از انواع موادمخدر كه امروزه از مواد نسبتاً پر مصرف مي باشد ، آيس ، شيشه يا كريستال است. وجه تسميه اين ماده‌مخدر اين است كه اين ماده در بعضی حالات ، شكل ظاهري آن شبيه خرده شیشه است و يا تكه‌هاي كوچک يخ ، اما بیشتر به صورت دانه های ریز است . اين ماده در اروپا و آمريكا بيشتر به نام آيس شناخته مي‌شود. شابو كه در آسياي جنوب‌شرقي و خاوردور رواج دارد نيز شباهت‌هايي با اين ماده دارد. تحقيقات نشان مي‌دهد كه مهمترين تركيب اين ماده‌مخدر آمفتامين است. سابقه توليد و مصرف آمفتامين به قبل از جنگ جهاني دوم مي‌رسد و در زمان جنگ جهاني دوم به عنوان يك داروي مؤثر در رفع افسردگي سربازاني كه مشغول جنگ بودند و يا نيروهايي كه قرار بود چندين شبانه‌روز را به صورت پيوسته به نبرد مشغول باشند و فرصت استراحت نداشتند براي بالا بردن سطح انرژي آنان استفاده مي‌شد. با گذشت زمان و مشخص شدن عوارض خطرناك اين ماده و اعتياد به آن ، كاربرد اين ماده به عنوان دارو به تدريج كنار گذاشته شد اما سوداگران و توليدكنندگان موادمخدر ، استفاده از اين ماده را در تهيه موادمخدر جدید در دستور كار خود قرار دادند. شايد اولين و مهمترين ماده‌مخدري كه از آمفتامين به دست آمد و در سطح وسيع مورد مصرف قرار گرفت اكستازي باشد. قرص اكستازي در كشور ما به ندرت مشاهده و مصرف مي‌شد اما در سال‌هاي اول دهه هشتاد ، مصرف آن افزايش يافت و انواع و اقسام اين قرص در بازار قاچاق مشاهده مي شد. مصرف اكستازي در پارتي‌ها وميهماني‌ها به عنوان يك ماده انرژي‌زا مصرف مي‌شود و مصرف‌كنندگان آن مي‌توانند ساعت‌ها بدون استراحت بيدار بمانند و از انرژي‌هاي نهفته يا ذخيره شده در جسم خود در حد بالايي بهره‌برداري نمايند كه پس از مدتي شديداً با كمبود انرژي مواجه‌ مي‌گردند كه از ظاهر آن‌ها كاملاً مشخص مي‌شود. متأسفانه يكي از تبليغات غلط در مورد اين ماده‌مخدر اين است كه حتي رسانه‌هاي جمعي از آن به عنوان قرص شادي یا انرژی زا ياد مي‌كنند درحاليكه اين ماده از خود هيچ‌گونه انرژي و شادي ندارد و انرژي‌هاي ذخيره شده جسم را به يكباره آزاد مي‌كند و انرژي كه بايستي در طول چندين شبانه‌روز مصرف شود ، يك‌شبه استفاده مي‌شود و بعد از تمام شدن اثر آن ، شخص مصرف‌كننده به شدت احساس ركود و خستگي مي‌كند و اين آغازي است براي مصرف دوباره و دوباره تا اعتياد كامل . خوشبختانه در حال حاضر مصرف اکستازی تا حد قابل ملاحظه ای کاهش یافته است تا جایی که اکستازی به عنوان یک ماده مخدر بیس و پایه در مصرف کنندگان مواد مخدر مشاهده نمی شود ، اما متاسفانه مصرف شیشه تا حد زیادی افزایش یافته و مصرف آن در حال ازدیاد نیز می باشد . اكستازي اغلب به صورت قرص و خوراكي و به ندرت به وسيله روش جذبي از طريق پوست استفاده مي‌شود اما شيشه به صورت تدخين يا كشيدني. براي مصرف شيشه ابزار مخصوص وجود دارد كه به آن پايپ Pipe گفته مي‌شود و شبيه يك چپق شیشه ای است. نشئگي حاصل از مصرف اين ماده تقريباً شبيه هيچ مادمخدر ديگري نيست. عوارض مصرف اين ماده ، بسيار خطرناك و سنگين است. مصرف‌كنندگان اين ماده در دفعات اولیه مصرف ، گاه تا 72 ساعت نمي‌خوابند. در اين مدت ، سطح انرژی بسیار بالا ، توهم شديد و خيره شدن به يك نقطه خاص براي چندين ساعت و همينطور رفتارهاي بي‌پروا ، از حالات نشئگي اين ماده محسوب مي‌شود. پس از بين رفتن اثر اين ماده ، شخص مصرف‌كننده طوري احساس خستگي و كوفتگي مي‌كند كه ممكن است حدود 48 ساعت يا 2 شبانه‌روز به صورت پيوسته خواب باشد و پس از بيداري سر دردهاي شديد ، بي‌قراري ، لرزش و حركات غيرعادي اعضاء بدن مثل دست و سر از حالات آن است. مصرف‌كنندگان شيشه براي از بين بردن اين حالت معمولاً دوباره مصرف مي‌كنند و مانند ساير موادمخدر فرايند اعتياد آغاز مي‌شود و پس از مدتي مصرف‌كننده شيشه تبديل به يك معتاد تمام‌عيار مي‌شود كه البته با مصرف‌كنندگان ساير موادمخدر مثل ترياك و حتي هرويين بسيار تفاوت دارد. عوارض مصرف شيشه را در طول چندماه ، حتي مصرف هرويين در طول چندين سال به وجود نمي‌آورد. عوارض مصرف شيشه به قدری وحشتناک است که حقیقتاً هرویین و یا قوی ترین مخدرهای سنتی در مقابل آن بسیار ضعیف هستند .مصرف‌كننده شيشه در حالت خماري ، دست به حركات جنون‌آميزي مي‌زند كه شايد از ديوانگان زنجيري هم سر نزدند. از مهمترين عوارض طولاني مدت مصرف شيشه كه معمولاً بعد از گذشت كمتر از 6 ماه مصرف خود را نشان مي‌دهد اختلال شديد در عملكرد دريچه پروستات است كه معمولاً ادرار و اسپرم با هم دفع مي‌شوند. آسيب‌هاي شديد كبدي و جوش‌هاي صورت ، ايجاد عفونت در دستگاه گوارش ، خصوصاً روده ها ، كوچك شدن بيضه‌ها به همراه درد شديد و تضعيف قواي جنسي از ديگر عوارض اين ماده‌مخدر خطرناك است. توهمات شيشه به گونه ای است که بیان آن ها کار ساده ای نیست ، باورکردنی نیست . شیشه ای ها پس از گذشت مدتی از مصرف شیشه شدیداً بدبین می شوند ، همه مردم را دشمن خود می دانند ، فکر می کنند سیستم های امنیتی از کا ، گ ، ب گرفته تا سی آی ، ای همه دنبال آن ها هستند ، تصور می کند در همه جا مشغول پاییدن او هستند ، حتی در خانه اش ابزار مراقبت کار گذاشته اند ، به نزدیک نرین افراد خانواده خود شدیداً بدبین می شود ، بدبینی که قابل گفتن نیست ، اگر متاهل باشد به همسر خود بدبین می شود حتی فکر می کند که فرزندانش متعلق به او نیستند ، وقتی با او صحبت می کنند هرگز حاضر نیست حرف و صحبت دیگران را بپذیرد و تایید کند ، فکر می کند همه اشتباه می کنند ، همه دنیا اشتباه می کنند و فقط اوست که درست فکر می کند ، یکی از تفکرات جالب شیشه ای ها این است که فکر می کنند از زمانی که مصرف کننده شیشه شده اند بسیار پیشرفت کرده اند و تبدیل به انسان های دانایی شده اند و چیزهایی را می فهمند که دیگران نمی فهمند . هرگز خود را معتاد نمی دانند ، مصرف کنندگان تریاک را بسیار بی کلاس می دانند و اگر مثلاً به آن ها گفته شود که به جای شیشه تریاک مصرف کنند که این عوارض را ندارد ، عصبانی می شوند و می گویند : تریاک ! من تریاک مصرف کنم ! متأسفانه در صحبتهاي عاميانه گفته مي‌شود كه شيشه چون مرفين ندارد پس اعتياد هم ندارد. چقدر این نگرش اشتباه ؛ غلط و گمراه کننده است . این نگرش که فقط مواد مرفین دار و یا مواد بر گرفته از خانواده تریاک اعتیاد آور هستند و بقیه مواد که صناعی هستند و مرفین ندارند ،اعتیاد آور نیستند ، دنیا را گمراه کرده است . از ديدگاه معتادان بهبود يافته كه نتيجه تحقيقات علمي و مشاهدات و تجربه‌هاي عيني است ، هر ماده اي كه مصرف آن انسان را از تعادل طبيعي خارج كند مستقيماً روي سيستم توليدكننده مواد شبه‌افيوني و ضددرد و نوروترانسميترها در سيستم عصبی اثر مي‌گذارد و باعث تخريب آن ها مي‌شود. طيف تركيبات مواد شبه‌افيوني كه در جسم انسان توليد مي‌شود به قدري گسترده و ناشناخته است كه به غلط تصور مي‌شود فقط مرفين يا مشتقات آن روي آن اثر مي‌گذارد هرچند همين موضوع را هم بسياري نمي‌دانند اما تحقيقات كاربردي كنگره 60 با قدرت و اطمينان اين موضوع را ثابت كرده است كه كليه موادي كه انسان را از حالت تعادل طبيعي خارج مي‌كند ، شامل هرويين ، ترياك ، شيره ، الكل ، حشيش ، كراك ، شيشه ، اكستازي ، قرص‌هاي خواب‌ ، آرامبخش و ضدافسردگي ، دیفنوکسیلات ، ترامادول ، بروفن و حتی استامینوفن ، كه بدون تجويز پزشك مصرف گردد نيز مستقيماً روي اين سيستم اثر مي‌گذارند و باعث تخريب آن مي‌شوند . يكي از انواع مواد شبه افیونی یا واسطه های شیمیایی سیستم عصبی که شدیداً بر اثر مصرف شیشه آسیب می بیند و تولید آن دچار اختلال می شود ، سروتونین است که مستقیماً در خلق و خوی ما اثر گذار است . شيشه يك ماده مخدر بسيار قوي و خطرناك است و اعتياد آن در مقايسه با مواد مخدر شناخته شده نظير ترياك و هروئين بسيار سنگين‌تر و خطرناكتر است.  هر نوع اعتيادي قابل درمان است. هم‌اكنون مصرف‌كنندگان شيشه بسياري در كنگره به درمان قطعي رسيده‌اند   «متامفتامين دزوکسي افدرين» که به اختصار مت خوانده مي شود، دارويي است محرک روان که براي بيماراني که مشکل خواب يا کمبود تمرکز دارند تجويز مي شود و نيز به صورت غير قانوني به عنوان مواد مخدر مورد استفاده قرار مي گيرد. کريستال مت شکل قابل استنشاق مت است. مصرف اين ماده حالت سبکبالي و سرخوشي در انسان ايجاد مي کند و به شدت اعتياد آور است. متامفتامين پس از مصرف به سرعت وارد مغز شده و باعث ترشح يک باره ناقل هاي عصبي نورپين افرين، دوپامين و سروتونين مي شود. يکي از سوء تأثيرهاي رفتاري اين ماده ايجاد وسواس است. رفتارهايي مثل تميزکاري افراطي، شست وشوي بيش از حد دست ها و آبکشي زياد بدن يا البسه در ميان بسياري از اين افراد ديده مي شود. دور ماندن از مت نيز باعث پرخوابي، پرخوري، علايم افسردگي و اضطراب و تمايل شديد به مواد مي شود. متامفتامين بر مکانيسم هاي شيميايي اعصاب مثل مکانيسم تنظيم ضربان قلب، دماي بدن، فشار خون، اشتها، تمرکز، خلق و خو و هوشياري اثر مي گذارد و باعث افزايش فشار خون، قند خون، دماي بدن و گرفتگي رگ ها مي شود. فعاليت شديد فيزيکي، فرورفتن در آب بسيار سرد و نوشيدن نوشيدني هاي پر کافئين خطر اضطراب شديد و مرگ ناگهاني در معتادان به مت را افزايش مي دهد. اولين بار متامفتامين در سال 1893 در کشور ژاپن از ماده اي به نام افدرين ساخته شد که بعدها در جنگ جهاني دوم تحت نام ديگري مورد استفاده اعضاي ارتش آلمان، از بالاترين تا پست ترين رده قرار مي گرفت و نيز به صورت شکلات و براي افزايش هوشياري بين خلبانان نيروي هوايي توزيع مي شد. جالب است بدانيد که پزشک اختصاصي آدولف هيتلر از سال 1942 تا زمان مرگ او براي جلوگيري از افسردگي و رفع خستگي روزانه ميزان مشخصي مت به هيتلر تزريق مي کرد. اين احتمال وجود دارد که بروز علائمي شبيه علائم پارکينسون در سال هاي آخر زندگي او به واسطه مصرف اين ماده بوده باشد. از بعد از دهه 50 ميلادي مصرف دارويي مت در امريکا افزايش پيدا کرد و پزشکان براي درمان بي خوابي، پارکينسون، الکليسم و چاقي مفرط آن را تجويز مي کردند. اما از دهه 80 به بعد سوء استفاده از مت در امريکا بسيار شايع شد و در 5 سال اول قرن بيست و يکم با فراگير شدن مصرف اين ماده در ميان نوجوانان و زنان شهرهاي کوچک به يک فاجعه ملي تبديل شد. دهان و مت يکي از مشخصه هاي معتادان به متامفتامين دهان آنهاست. دندان هاي کساني که به عارضه«دهان مت» دچار هستند سياه، پر از جرم و کرم خورده است. علت دقيق «دهان مت» مشخص نيست اما رعايت نکردن بهداشت دهان، تأثير مواد شيميايي مت بر بافت لثه، کاهش بزاق و خشکي دهان و مصرف بالاي نوشيدني هاي پرکالري از شايع ترين دلايل اين بيماري است. مت و مغز با وجود آن که متامفتامين باعث آزادسازي مقادير زيادي از دوپامين و ايجاد حس سرخوشي شديد و طولاني مدت مي شود، اما به سرعت گيرنده هاي عصبي دوپامين را از بين برده و تجربه دوباره سرخوشي را غير ممکن مي کند. استفاده طولاني مدت و بي رويه متامفتامين به روان پريشي منجر مي شود که معمول ترين بيماري هاي رواني مت، پارانوئيد و توهم است که در موارد خاص به مرگ هم منجر مي شود. تأثيرات فيزيکي تکان دهنده ترين اثر مت، تغيير خصوصيات ظاهري و فيزيکي معتاد است. چون مت باعث تنگي عروق مي شود، خون نمي تواند به آساني در تمام نقاط بدن گردش کند و بافت هاي کم خون دچار صدمات جبران ناپذير مي شود. صورت پرجوش مي شود، زخم ها ديرتر خوب مي شوند و پوست طراوت و انعطاف پذيري اش را از دست مي دهد. بعضي از معتادان به مت در توهم هايشان موجودات زنده اي را مي بينند که زير پوستشان حرکت مي کنند و در تلاش براي شکار اين موجودات تمام بدنشان را زخمي مي کنند. بررسي آثار مصرف شيشه و روش هاي درمان آن متامفتامين(Methamphetamine) ماده اي مخدر شيميايي و مصنوعي مي باشد و يک محرک قدرتمند و مخرب است. متامفتامين يا شيشه، يک محرک اعتياد آور بسيار قوي با تأثير شديد بر روي سيستم عصبي است که به نام هاي کريستال، شيشه و يخ نيز شهرت دارد وبه شکل دانه هاي کريستالي شفاف بصورت پودر يا تکه اي بفروش مي رسد. شيشه با موادي ارزان قيمت و به سادگي در لابراتوارهاي غير قانوني و زيرزميني به روشي فوق العاده خطرناک توليد مي شود. شيشه به عنوان يک محرک قوي مي تواند موجب افزايش سطح هوشياري و فعاليت جسماني شده و اشتها را کاهش دهد. مصرف کنندگان اين ماده، پس از مصرف دچار غليان شديد و زودگذر احساسات شده و در بعضي موارد با نوعي تجربه و کشف معنوي مواجه مي گردند. شيشه را اغلب بصورت دودي يا بصورت تزريقي نيز استفاده مي كنند. از ديدگاه فيزيولوژي اين اثر شديد در نتيجه ترشح فراوان هورمون دوپامين(يک انتقال دهنده عصبي) در مناطقي از مغز که کنترل کننده احساس لذت است، صورت مي گيرد. در ابتدا، تأثير شيشه با افزايش يافتن توانايي هاي جسمي و فکري همراه است اما براي رسيدن به اين "حال ظاهراً خوب" مقدار مصرف و يا تعداد دفعات مصرف افزايش يافته در چنين حالتي شخص مصرف کننده دچار زود رنجي، حمله هاي خشم، شک و ترديد عصبي، افکار وهمي و توهمات شنيداري و ديداري مي شود. قدرت تحمل نسبت به اثر شيشه با مصرف مداوم آن افزايش يافته و مصرف کنندگان براي رسيدن به نتيجه مطلوب به مصرف مقدار بيشتر در دفعات بيشتر مي پردازند. در بسياري از موارد اين افراد مدت ها بدون غذا و خواب به سر مي برند در ابتدا تصور براين است که شيشه اعتياد ندارد و بسياري از مصرف کنندگان با اين خيال واهي دراين دام مرگبار افتاده اند. حالت و حس آرامشي که به دنبال مصرف در فرد ظهور پيدا مي کند اغلب موجب بروز ميل بيش از حد براي استفاده بيشتر از اين ماده در شخص مي شود. و شخص پس ازاتمام اثرات مطلوب و به علت تخليه شديد انرژي و با احساس خستگي مفرط ناچار به مصرف مجدد روي مي آورد. و در چرخه اي نابودگر و ويران کننده مي افتد که خروج از آن مستلزم بايدهاي بسياري است..... مقادير بالاي مصرف نه تنها مي تواند به التهاب جداره داخلي قلب منجر شود بلکه موجب تباهي روزافزون اجتماعي و شغلي مي گردد. علائم روان پريشي و مشکلات روحي گاهي تا ماه ها و سال ها بعد از مصرف به قوت خود باقي مي مانند. تحقيقات انجام شده نشان مي دهد که مصرف شيشه در دوران بارداري موجب بروز مشکلات عمده اي از قبيل زايمان زودرس، عکس العمل هاي غير طبيعي در مادر و حساسيت روحي بسيار شديد مي شود. بروز نقص هاي مادرزادي در طفل نيز از جمله تأثيرات سوء مصرف در دوران بارداري به شمار مي آيد. استفاده دوز بالاي کريستال مي تواند موجب آسيب در رگ هاي مغزي و در نهايت مرگ شود ديگر تأثيرات فيزيکي معمول ناشي از استعمال شيشه شامل: خشکي دهان، افزايش سرعت تنفس، سردردهاي طاقت فرسا، حالت تهوع، تعرق بيش از اندازه بدن، سرگيجه، بالارفتن فشارخون، بالارفتن حرارت بدن، تپش قلب، خشکي، سوزش و ترک لب ها، بزرگ شدن مردمک چشم، سياهي رفتن چشم، لرزش دست ها و انگشتان مي شود. يک خطر بالقوه براي مصرف کنندگان امکان مسموميت با سرب است زيرا استات سرب به عنوان يک تجزيه گر شيميايي در توليد غيرقانوني آن به کار برده مي شود. با مصرف شيشه در مدتي اندک به طور قابل ملاحظه اي مي توان لاغر شد و دليل آن هم بي اشتهايي ناشي از مصرف است. اما اين کار، روشي بسيار خطرناک براي کنترل وزن مي باشد. عدم توازن مواد شيميايي در بدن و بر هم خوردن چرخه توليد مواد شبه افيوني موجب بروز حساسيت شديد و وابستگي رواني مي شود که در نتيجه براي ايجاد احساس تعادل به مصرف بيشتر نياز خواهد بود. پيامد اين چرخه لذت از دست دادن کنترل در مصرف و اعتياد تمام و کمال به آن خواهد بود. معمولاً کسي که معتاد به مصرف شيشه شده است، هرگز به اندازه اولين مرتبه احساس نئشگي نمي کند. با بالا رفتن ميزان مقاومت بدن براي رسيدن به احساس خوشي، ميزان ماده مصرفي بالا و بالاتر مي رود و موجب شديدتر شدن خطر مسموميت و مرگ خواهد شد. اين اعتياد نيز مانند هر اعتياد ديگر با همان "بار اول" آغاز مي شود و از آنجايي که تحريک مصنوعي مغز اعتماد شخص را افزايش مي دهد، مصرف کننده نه تنها به سادگي قادر به ترک آن نخواهد بود، بلکه در صورت ترک هم، لذات زندگي عادي برايش بي معنا شده و امکان ابتلا به افسردگي در او افزايش مي يابد. اهداف او که داشتن دوست، مرتبه اجتماعي و پذيرفته شدن در ميان جمع بود، تنها به مصرف بيشتر و بيشتر محدود مي شود تا جايي که ناخودآگاه فرد، شيشه را ديگر چيزي براي ايجاد حس خوشي نمي داند، بلکه آن را يک "ضرورت" براي ادامه زندگي و گذراندن يک روز طاقت فرساي ديگر مي بيند. افرادي که به يک باره مصرف شيشه را قطع مي کنند دچار علائم وحشتناکي نظير: افسردگي عصبي خواب طولاني و آشفته به هم ريختگي هاي رواني، کم آوردن انرژي، سراسيمگي، تيک هاي عصبي، اضطراب و عدم تعادل در رفتار مي گردند نوع افسردگي بعد از قطع مصرف اين مخدر قابل مقايسه با ديگر مواد مخدر نيست تا جايي که توانايي انجام وظايف و کارهاي روزمره فرد را مختل مي کند. و با تشديد روزافزون اين علائم تحمل براي فرد ناممکن شده و مصرف مجدد(علي رغم نداشتن درد جسمي حاد) شروع مي گردد.